بررسی ارتباط پره اکلامپسی مادر و بلوغ ریوی نوزادان نارس متولد شده در مرکز آموزشی درمانی ولی عصر (عج) زنجان

چکیده زمینه و هدف: بروز اختلالات مربوط به فشارخون بالا در طی حامگی شایع است. یکی از مشکلات اساسی در ختم حاملگی بیماران مبتلا به پره اکلامپسی شدید، نگرانی از نارس بودن نوزاد و افزایش مرگ و میر و ناتوانی نوزادی می باشد. مطالعاتی وجود دارد که تسریع بلوغ ریه ی جنین را در حاملگی های عارضه دار شده از جمله فشار خون حاملگی نشان می دهد. این امر مبتنی بر فرضیه ی افزایش تولید گلوکوکورتیکوئید ها در پاسخ به محیط استرس زا می باشد، که منجر به رشد و بلوغ ریه های جنین می شود. در مقابل مطالعاتی وجود دارند که نشان دهنده ی عدم تسریع و حتی تأخیر بلوغ ریوی در پره اکلامپسی شدید می باشند. بر این اساس نیاز به انجام مطالعات بیشتری در این زمینه وجود دارد. مطالعه ی حاضر برای بررسی ارتباط میان پره اکلامپسی مادر و بلوغ ریوی نوزادان نارس بستری شده در سال 83 تا 84 در بیمارستان حضرت ولی عصر(عج) زنجان انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه، یک مطالعه ی موردی- شاهدی است که روی 196 نوزاد نارس انجام گرفت و در آن 98 نوزاد نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی با 98 نوزاد نارس غیرمبتلا به سندرم زجر تنفسی که از نظر سن، وزن، جنس و نوع زایمان با هم یکسان بودند، از نظر پره اکلامپسی مادر مورد مقایسه قرارگرفتند. اطلاعات در فهرست های تهیه شده به این منظور جمع آوری و سپس با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری کای اسکویر و تی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: از 98 نوزاد نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی در 31 نوزاد (6/31 درصد)، مادر مبتلا به پره اکلامپسی بود. در حالی که از 98 نوزاد نارس غیر مبتلا به سندرم زجر تنفسی در 23 نوزاد (4/23 درصد)، مادر مبتلا به پره اکلامپسی بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (05/0